Ik weet dat ik het weet. Maar in rap tempo 90 open vragen over uiteenlopende onderwerpen beantwoorden, is toch wel een uitdaging. Ik ben geselecteerd voor de voorrondes van het televisieprogramma ‘Met het mes op tafel’, een kennisquiz waarin de kandidaten kunnen bluffen als ze iets niet weten.
Examentafels, stilte en heel veel concurrenten in Studio 5 op het Mediapark in Hilversum. De spanning hangt in de lucht. Het voelt een beetje als examen doen. Dat gevoel ken ik, omdat ik altijd met mijn leerlingen meedoe met het examen Nederlands. Het verschil: in Nederlands ben ik goed. Natuurlijk weet ik antwoord op alle literatuurvragen: Saskia Noort, Connie Palmen, Gabriel García Márquez, Fjodor Dostojevski, Gerard Reve. En de naam van de hond van Lucky Luke herinner ik me ook nog wel. Maar hoe heet zo’n apparaat waarmee je radioactieve straling kunt meten ook alweer? En hoe noem je de eerste nekwervel?
Vraag mij ook niet om in luttele seconden een som te berekenen. Stel mij überhaupt liever geen bètavragen. En bluffen als je iets niet weet blijkt helaas toch ook niet te werken. Zelfs niet als ik opschrijf: “DIT WEET IK!” als er gevraagd wordt van wie het kunstwerk ‘Ceci n’est pas une pipe’ is. Ik zie het voor me. En ik weet dat ik het weet. Dus is mevrouw Rozendaal binnenkort op tv te zien? Nee. Doe mij maar een literaire pubquiz. Alcohol en boeken gaan wat mij betreft beter samen dan alfa en bèta. Oud genoeg ben ik daarvoor inmiddels wel, wijs genoeg misschien nog niet.
Diana Rozendaal 
Gepubliceerd door